efsyn.gr
Συντάκτης: Δημήτρης Αγγελίδης
Έχουν περάσει σχεδόν πέντε μήνες από τις εκλογές και η κυβέρνηση, αντί να καταθέσει για ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο που αίρει τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης για το οποίο καταδικάστηκε η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ενάμιση χρόνο πριν, δηλώνει πως θα συνεχιστεί και άλλο η εκκρεμότητα.
Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης, Κωστή Παπαϊωάννου, η νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συστάθηκε πριν από περίπου δύο μήνες με αντικείμενο το σύμφωνο συμβίωσης και τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλλου, εργάζεται με γρήγορους ρυθμούς και θα έχει παραδώσει το πόρισμά της για το σύμφωνο στις αρχές Ιουνίου, για να συνεχίσει τις εργασίες της για την ταυτότητα φύλου.
Από κει και πέρα παραμένει άγνωστο αν η κυβέρνηση θα προλάβει να συμπέσει στο θέμα του συμφώνου με τη διοργάνωση του Athens Pride στις 13 Ιουνίου ή αν θα υπάρξει μεγαλύτερη καθυστέρηση λόγω της ροής του νομοθετικού έργου, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται με ανοιχτή τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και ενώ ενδέχεται να διαμορφωθεί σταδιακά μια διαφορετική πολιτική συγκυρία.
Η καθυστέρηση ακούγεται ακόμα πιο σημαντική αν σκεφτεί κανείς πως, σύμφωνα με τον υπουργό, το σύμφωνο θα ήταν η πρώτη νομοθετική πράξη του υπουργείου Δικαιοσύνης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση νόμου για τη θέσπιση συμφώνου συμβίωσης με διευρυμένα δικαιώματα τον Μάρτιο του 2014 και πως ο πρώην υπουργός Χ. Αθανασίου είχε εξαγγείλει καιρό πριν πως το θέμα θα λυνόταν σε νομοπαρασκευαστική επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο.
Υπάρχουν βέβαια εξηγήσεις. Η προηγούμενη κυβέρνηση συνέστησε τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο μόλις τον Δεκέμβριο του 2014, περισσότερο από ένα χρόνο μετά την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου και ένα μήνα πριν από τις εκλογές, οπότε και έληξε άπρακτη η θητεία της. Η νέα κυβέρνηση έπρεπε να ξεκινήσει εξαρχής. «Είχαμε μπροστά μας μια βασική επιλογή: είτε να αλλάξουμε το πρώτο άρθρο του υπάρχοντος συμφώνου ώστε να περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια, είτε να προσπαθήσουμε να θεραπεύσουμε αδυναμίες που είχε το υπάρχον σύμφωνο. Ακολουθήσαμε τη δεύτερη επιλογή».
Αν και η επιλογή αυτή βρίσκεται στο ίδιο πνεύμα με την πρόταση νόμου που κατέθεσε πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ, η σύνταξη ενός νομοσχεδίου προϋποθέτει μια πιο σύνθετη και χρονοβόρα διαδικασία, η οποία δεν θα επέτρεπε εκ των πραγμάτων να είναι το σύμφωνο το πρώτο νομοθέτημα που θα έφερνε στη Βουλή το υπουργείο.
«Η αναβάθμιση και η ενίσχυση του συμφώνου συνεπάγεται διάφορες παράπλευρες ρυθμίσεις. Σύμφωνα με όσα ισχύουν μέχρι στιγμής, καθώς η επιτροπή δεν έχει ολοκληρώσει το έργο της, το νομοσχέδιο μεταξύ άλλων αποδίδει στους συντρόφους την έννοια της οικογένειας δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αποκτήσουν οικογενειακή μερίδα στο Ληξιαρχείο, τους αναγνωρίζει ως οικεία πρόσωπα για ιατρικά ζητήματα, τους αποδίδει ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, το δικαίωμα συνυπηρέτησης, πλήρη κληρονομικά δικαιώματα, αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα. Αυτά σημαίνουν μεγάλο φόρτο συνεννόησης με τα συναρμόδια υπουργεία και συνεπάγονται την έκδοση εξουσιοδοτικών πράξεων που θα εγγυώνται την πρόσβαση στα νέα δικαιώματα» λέει ο Κ. Παπαϊωάννου.
Το υπουργείο δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη θέσπιση ενός ισχυρού και δεσμευτικού συμφώνου, όπως αντανακλάται στον τρόπο σύναψης και λήξης του.
Το σημερινό σύμφωνο δίνει τη δυνατότητα στον ένα σύντροφο να προχωρήσει μονομερώς σε λήξη, χωρίς να ενημερώσει τον άλλο.
Το νέο σύμφωνο θα προβλέπει έγκαιρη ενημέρωση του συντρόφου πριν από τη λήξη. Θα αποτελεί επίσης κώλυμα για τη σύναψη γάμου του ενός συντρόφου με άλλο πρόσωπο.
Σήμερα, μπορεί ο ένας σύντροφος να παντρευτεί με άλλο πρόσωπο ενώ βρίσκεται σε ισχύ το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο λήγει αυτομάτως τη στιγμή του γάμου.
Αυτό που φαίνεται ότι θα λείπει από το σύμφωνο θα είναι η δυνατότητα των ομόφυλων ζευγαριών να έχουν παιδιά, μέσω της πρόβλεψης του τεκμηρίου πατρότητας στις σχετικές διατάξεις.
Πρόκειται για σημαντική υποχώρηση σε σχέση με τα αιτήματα του ΛΟΑΤ κινήματος, που περιλαμβάνουν τη δυνατότητα της τεκνοθεσίας (κάτι που αποτελεί ξεχωριστό νομοθετικό κεφάλαιο, καθώς η υπάρχουσα κατάσταση στη νομοθεσία θεωρείται πως δεν υπηρετεί το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών) όπως και τη θέσπιση πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Ωστόσο, το σύμφωνο είναι μόνο η αρχή. Το υπουργείο ετοιμάζεται να προχωρήσει σε επόμενη φάση στην αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, στο πλαίσιο του οποίου αναμένεται να συζητηθούν και να αντιμετωπιστούν πολλά από αυτά τα ζητήματα.
«Στο ζήτημα των παιδιών πρέπει να κάνουμε βήματα που θα παίρνουν υπόψη τους διάφορους παράγοντες: το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών, τις κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες και, πολύ σημαντικό, το γεγονός πως αργά ή γρήγορα η κοινωνία θα πρέπει να αναγνωρίσει μια κοινωνική πραγματικότητα. Πιστεύω πως η κοινωνική πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τη βούληση του νομοθέτη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε μια γκρίζα ζώνη ευαλωτότητας τα παιδιά που ζουν με ομόφυλα ζευγάρια.
Εκτός από καταπιεστικό και λάθος, είναι και αυτοκαταστροφικό για μια κοινωνία να ωθεί κάποια παιδιά να μεγαλώνουν με αυτό τον τρόπο. Αυτά τα θέματα θα λυθούν αργά ή γρήγορα.
Στη χώρα μας προχωράμε αργά. Προκρίθηκε η σταδιακή επίλυση των ζητημάτων, που αποτελεί ασφαλή οδό. Ξέρω ότι αυτή η λύση είναι ανοιχτή σε κριτική, αποτελεί όμως μια επιλογή. Από την άλλη, δεν χάνουμε τον τελικό μας στόχο.
Ενα καλό σύμφωνο συμβίωσης που περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια είναι ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, πάντα όμως με επίγνωση ότι δεν είναι το τελευταίο» λέει ο Κ. Παπαϊωάννου.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο εδώ.
Συντάκτης: Δημήτρης Αγγελίδης
Έχουν περάσει σχεδόν πέντε μήνες από τις εκλογές και η κυβέρνηση, αντί να καταθέσει για ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο που αίρει τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης για το οποίο καταδικάστηκε η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ενάμιση χρόνο πριν, δηλώνει πως θα συνεχιστεί και άλλο η εκκρεμότητα.
Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης, Κωστή Παπαϊωάννου, η νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συστάθηκε πριν από περίπου δύο μήνες με αντικείμενο το σύμφωνο συμβίωσης και τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλλου, εργάζεται με γρήγορους ρυθμούς και θα έχει παραδώσει το πόρισμά της για το σύμφωνο στις αρχές Ιουνίου, για να συνεχίσει τις εργασίες της για την ταυτότητα φύλου.
Από κει και πέρα παραμένει άγνωστο αν η κυβέρνηση θα προλάβει να συμπέσει στο θέμα του συμφώνου με τη διοργάνωση του Athens Pride στις 13 Ιουνίου ή αν θα υπάρξει μεγαλύτερη καθυστέρηση λόγω της ροής του νομοθετικού έργου, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται με ανοιχτή τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και ενώ ενδέχεται να διαμορφωθεί σταδιακά μια διαφορετική πολιτική συγκυρία.
Η καθυστέρηση ακούγεται ακόμα πιο σημαντική αν σκεφτεί κανείς πως, σύμφωνα με τον υπουργό, το σύμφωνο θα ήταν η πρώτη νομοθετική πράξη του υπουργείου Δικαιοσύνης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση νόμου για τη θέσπιση συμφώνου συμβίωσης με διευρυμένα δικαιώματα τον Μάρτιο του 2014 και πως ο πρώην υπουργός Χ. Αθανασίου είχε εξαγγείλει καιρό πριν πως το θέμα θα λυνόταν σε νομοπαρασκευαστική επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο.
Υπάρχουν βέβαια εξηγήσεις. Η προηγούμενη κυβέρνηση συνέστησε τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο μόλις τον Δεκέμβριο του 2014, περισσότερο από ένα χρόνο μετά την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου και ένα μήνα πριν από τις εκλογές, οπότε και έληξε άπρακτη η θητεία της. Η νέα κυβέρνηση έπρεπε να ξεκινήσει εξαρχής. «Είχαμε μπροστά μας μια βασική επιλογή: είτε να αλλάξουμε το πρώτο άρθρο του υπάρχοντος συμφώνου ώστε να περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια, είτε να προσπαθήσουμε να θεραπεύσουμε αδυναμίες που είχε το υπάρχον σύμφωνο. Ακολουθήσαμε τη δεύτερη επιλογή».
Αν και η επιλογή αυτή βρίσκεται στο ίδιο πνεύμα με την πρόταση νόμου που κατέθεσε πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ, η σύνταξη ενός νομοσχεδίου προϋποθέτει μια πιο σύνθετη και χρονοβόρα διαδικασία, η οποία δεν θα επέτρεπε εκ των πραγμάτων να είναι το σύμφωνο το πρώτο νομοθέτημα που θα έφερνε στη Βουλή το υπουργείο.
«Η αναβάθμιση και η ενίσχυση του συμφώνου συνεπάγεται διάφορες παράπλευρες ρυθμίσεις. Σύμφωνα με όσα ισχύουν μέχρι στιγμής, καθώς η επιτροπή δεν έχει ολοκληρώσει το έργο της, το νομοσχέδιο μεταξύ άλλων αποδίδει στους συντρόφους την έννοια της οικογένειας δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αποκτήσουν οικογενειακή μερίδα στο Ληξιαρχείο, τους αναγνωρίζει ως οικεία πρόσωπα για ιατρικά ζητήματα, τους αποδίδει ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, το δικαίωμα συνυπηρέτησης, πλήρη κληρονομικά δικαιώματα, αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα. Αυτά σημαίνουν μεγάλο φόρτο συνεννόησης με τα συναρμόδια υπουργεία και συνεπάγονται την έκδοση εξουσιοδοτικών πράξεων που θα εγγυώνται την πρόσβαση στα νέα δικαιώματα» λέει ο Κ. Παπαϊωάννου.
Το υπουργείο δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη θέσπιση ενός ισχυρού και δεσμευτικού συμφώνου, όπως αντανακλάται στον τρόπο σύναψης και λήξης του.
Το σημερινό σύμφωνο δίνει τη δυνατότητα στον ένα σύντροφο να προχωρήσει μονομερώς σε λήξη, χωρίς να ενημερώσει τον άλλο.
Το νέο σύμφωνο θα προβλέπει έγκαιρη ενημέρωση του συντρόφου πριν από τη λήξη. Θα αποτελεί επίσης κώλυμα για τη σύναψη γάμου του ενός συντρόφου με άλλο πρόσωπο.
Σήμερα, μπορεί ο ένας σύντροφος να παντρευτεί με άλλο πρόσωπο ενώ βρίσκεται σε ισχύ το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο λήγει αυτομάτως τη στιγμή του γάμου.
Αυτό που φαίνεται ότι θα λείπει από το σύμφωνο θα είναι η δυνατότητα των ομόφυλων ζευγαριών να έχουν παιδιά, μέσω της πρόβλεψης του τεκμηρίου πατρότητας στις σχετικές διατάξεις.
Πρόκειται για σημαντική υποχώρηση σε σχέση με τα αιτήματα του ΛΟΑΤ κινήματος, που περιλαμβάνουν τη δυνατότητα της τεκνοθεσίας (κάτι που αποτελεί ξεχωριστό νομοθετικό κεφάλαιο, καθώς η υπάρχουσα κατάσταση στη νομοθεσία θεωρείται πως δεν υπηρετεί το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών) όπως και τη θέσπιση πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Ωστόσο, το σύμφωνο είναι μόνο η αρχή. Το υπουργείο ετοιμάζεται να προχωρήσει σε επόμενη φάση στην αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, στο πλαίσιο του οποίου αναμένεται να συζητηθούν και να αντιμετωπιστούν πολλά από αυτά τα ζητήματα.
«Στο ζήτημα των παιδιών πρέπει να κάνουμε βήματα που θα παίρνουν υπόψη τους διάφορους παράγοντες: το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών, τις κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες και, πολύ σημαντικό, το γεγονός πως αργά ή γρήγορα η κοινωνία θα πρέπει να αναγνωρίσει μια κοινωνική πραγματικότητα. Πιστεύω πως η κοινωνική πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τη βούληση του νομοθέτη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε μια γκρίζα ζώνη ευαλωτότητας τα παιδιά που ζουν με ομόφυλα ζευγάρια.
Εκτός από καταπιεστικό και λάθος, είναι και αυτοκαταστροφικό για μια κοινωνία να ωθεί κάποια παιδιά να μεγαλώνουν με αυτό τον τρόπο. Αυτά τα θέματα θα λυθούν αργά ή γρήγορα.
Στη χώρα μας προχωράμε αργά. Προκρίθηκε η σταδιακή επίλυση των ζητημάτων, που αποτελεί ασφαλή οδό. Ξέρω ότι αυτή η λύση είναι ανοιχτή σε κριτική, αποτελεί όμως μια επιλογή. Από την άλλη, δεν χάνουμε τον τελικό μας στόχο.
Ενα καλό σύμφωνο συμβίωσης που περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια είναι ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, πάντα όμως με επίγνωση ότι δεν είναι το τελευταίο» λέει ο Κ. Παπαϊωάννου.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου